Er is een reden waarom jij doet wat je doet. Waarom je jezelf geen rust gunt, streeft naar perfectie en goedkeuring van anderen. Waarom je lichaam tegenpruttelt door de bewuste en onbewuste triggers in je leven.
Om hier wat meer duiding aan te geven, dienen we terug te gaan naar het begin. Je kindertijd.
De eerste 7 levensjaren vormen onze blauwdruk voor onze emotionele ontwikkeling en hoe we onszelf waarnemen in relatie tot anderen.
Kinderen ervaren gebeurtenissen sneller als levensbedreigend dan volwassenen.
πΆWanneer je schrikt als baby begin je te huilen. Je kan immers nog niet vechten of wegvluchten zoals een volwassene dat kan. Wanneer er in dit geval niemand komt om te troosten, gaat je lichaam op dat moment in overlevingstand.
Je brein zal je willen beschermen tegen deze pijnlijke ervaring door de pijn weg te drukken. Wanneer als kind onvoldoende aan je basisnoden voldaan is, worden de gevoelens van verdriet en pijn weggestopt in ons lichaam. Je lichaam onthoudt deze (kleine) trauma’s tot in zijn cellen. Je kindertijd is voorbij maar de ervaringen, gevoelens en overtuigingen zijn opgeslagen en beïnvloeden je als volwassene.
Als volwassene verlies je vaak veel energie doordat je oude onbewuste emoties aan het onderdrukken bent. Hierdoor verlies je contact met je lichaam en ontstaat er een energie lek. Je weet niet goed hoe je met boosheid, verdriet of schaamte moet omgaan en kan deze emoties moeilijk uiten/ doorleven.
β‘ Na verloop van tijd kan het best zijn dat je -om je alsnog gelukkig te voelen- het geluk buiten jezelf gaat zoeken. Je neemt als het ware een rol aan om je geliefd te voelen (bv: anderen pleasen, jezelf vaak schamen, weinig tijd maken voor plezier, perfectie nastreven, je vergelijken met anderen...). De rol die je kiest, hangt af van je karakter en de omgeving waar je bent opgegroeid.
Als kind passen we ons aan aan onze omgeving om te voldoen aan de normen en waarden van degenen rondom ons. Gedrag wordt zo vaak herhaalt dat er gedragspatronen gevormd worden in onze hersenen. De context waarin we later leven verandert wellicht, al is de blauwdruk van ons nog hetzelfde. Dit blijft zo tot we een bewuste keuze maken om het anders te doen.
Wanneer we het emotionele klimaat van onze beginjaren herkennen, worden beperkende waarden, patronen makkelijker zichtbaar. En kunnen we een andere stelling innemen.
Welke is voor jou het meest herkenbaar?
1 zonnig en warm: dit gezin heeft een vriendelijke sfeer. Iedereen is open en toegankelijk waardoor het doorgaans veilig is om gevoelens te ervaren en te uiten.
2 ijzig en koud: In dit gezin zijn de leden ontoegankelijk en vermijdend. Er is geen ruimte voor emotionele verkenning. Er heerst een kilte in huis.
3 stormachtig: In dit gezin heerst een wreed klimaat. Er zijn vaak uitbarstingen en negativiteit. Regelmatig straf, schuld en kritiek. Er wordt verraderlijk met elkaar omgegaan. Het voelt onveilig.
4 gemixt: In dit gezin is het soms zonnig en warm. Soms is het ineens stormachtig of kil. Het is moeilijk te voorspellen hoe het klimaat er van dag tot dag uitziet.
Op een bepaald punt in je leven zou het zomaar kunnen dat iets wat je als kind geleerd hebt, niet meer werkt voor je. Dat je geconfronteerd wordt met je belemmerende overtuigingen over je lichaam, gezondheid, werk of opvoeding.
Het mooie is dat jij altijd zelf de touwtjes in de hand hebt om je zelfbeeld en mindset op te blinken en weer te gaan shinenβ¨.
π Word je bewust van de triggers, je oude en belemmerende overtuigingen en de leugens die je jezelf vertelt. Door hier antwoord op te krijgen, leef je bewuster en vervul je alsnog de behoeftes van je verdrietige innerlijke kind.
“Geef jezelf wat je al die jaren gemist hebt. Ga jezelf zien. Zie hoe waardevol je bent. Vul je cellen zo met liefde en vreugde. Elke dag verhoog je zo steeds meer jou frequentie.”
Klik om onderstaande knop als je hier hulp bij kan gebruiken en de link wil ontdekken met jou chronische pijn.
Waarom we soms niet vooruit lijken te komen in ons leven:
In het boek ‘emotionele gezondheid’ kwam ik een passage tegen over het gevoel van ‘vast zitten’. Mohammed Boulahrir omschreef het vastzitten als honderden webpagina’s die steeds blijven openstaan.
π
Wanneer je niet in contact bent met je gevoel en van de ene gedachte naar de andere hopt, open je steeds meer tabbladen. Zonder stil te staan bij wat je wil, daardoor krijg je steeds meer ruis, afleiding en onrust.
β‘οΈJe metaforische computer loopt vast omdat het niet alle pagina’s kan verwerken.
β‘οΈJe leeft als een slaaf van je gedachten. Je aandacht wordt op onderbewust niveau gegijzeld.
-->Het gevolg is dat je minder snel vooruitkomt en je volle potentieel niet bereikt.
Bv: Je man geeft een nare opmerking. In plaats van voor jezelf op te komen of er over te praten, blijf je nog dagen met een hol gevoel in je maag zitten. De opmerking eist regelmatig je aandacht op waardoor je niet meer bij je gezin en je werk ‘aanwezig’ bent. Zolang de gedachte je bezighoudt verbruikt ze een deel energie.
Stel je voor dat je eens een aantal keer per dag bewust voelt en uitspreekt wat je bezig houdt. Je traint zo je gedachten te onderzoeken en bewuster te voelen. Diepere lagen en emoties worden je duidelijker en je merkt hoe je dit kan oplossen. Elke dag sluit je zo een aantal tabbladen.
β
Beeld je in dat je 500 van de 1000 tabbladen gesloten hebt.
π·ππππππ πππππππ ππ πππππππ ππ πππ πππππ ππππππ ππ πππππππ denk je?
Bron: Boek emotionele gezondheid Mohammed Boulahrir
Boek omarm je emoties door RJ Frederick